Op zaterdag 1 februari 2020 staan we vroeg op. Heel vroeg. Vandaag vindt namelijk de grote finale plaats: de opening van ons Stadhuisje Apeldoorn. Daar hebben we maanden naar toe gewerkt. En het is tevens een nieuw begin. Vanaf vandaag zijn we een ondernemersechtpaar. Echt waar. We doen geen oog dicht die nacht ervoor.
Taart
De laatste poetslap wordt door het vakantiehuis gehaald. We hangen ballonnen in wit, zwart en goud op. De bubbels liggen in de koelkast, de flessen witte wijn ernaast. Er staat frisdrank klaar. Kratten bier staan buiten. Het is namelijk erg fris. Onze buurvrouw van de hoek brengt een flinke zelfgebakken taart. Haar hobby: het bakken van taarten. En die taarten, maar ook haar appelcake van appels van onze eigen boom, zijn niet te versmaden.
Veel hulp
We kijken elkaar licht vermoeid, maar trots aan die ochtend. Wat is er veel werk verzet. Lieve vrienden die een hele week in oktober achter elkaar hebben doorgewerkt om van het casco gebouw een huis met kamers te maken. Hij is timmerman, zij een alleskunner. Er is veel hulp geweest van onze buurman iets verderop in de straat. En van familie. Dit project is echt door rechterhanden tot stand gekomen!
De grote opening
Veel tijd om terug te kijken, is er die ochtend niet meer. Vanaf half twee gaat de grote opening echt van start en staan de deuren wijd open voor al die rechterhanden én voor de bewoners van de Schwerinlaan. Ook zij zijn natuurlijk van harte welkom. Hoe vaak zijn er geen grote containers (we zijn de tel kwijt) in de smalle straat geplaatst? Er heeft een grote kraan gestaan en een flinke betonwagen. En ook Brandola, de bouwer van ons vakantiehuis, heeft met regelmaat de straat geblokkeerd. Maar er is niet één onvertogen woord in de buurt gevallen.
Proosten
Onze hardwerkende vrienden arriveren rond één uur. Zij hebben na die ene week in oktober alleen nog foto’s gezien van de vorderingen van de bouw. Als we hoffelijk de deur voor ze openen, vallen ze beiden stil. Een lach, een traan. We besluiten om ‘stiekem’ alvast samen te proosten op de grote opening en wat van de grote taart te snoepen. Al snel volgen meer genodigden. Nieuwsgierig worden alle vertrekken bekeken. We krijgen complimenten en worden er zelfs een beetje verlegen van.
Staat een vakantiehuis
Na een uur gezelligheid zwaait de deur open en komt het illustere duo van een paar huizen verderop binnen. De één met een trekzak, de ander met een mondharmonica. “In Holland staat een vakantiehuis, in Holland staat een vakantiehuis.” Iedereen zingt mee. Een enkeling, die de heren niet kent, vraagt ons of we dit muzikale stel hebben ingehuurd. Nee, dit zijn onze buren en we kennen ze niet anders. Ze maken altijd muziek. En we vinden het heel leuk dat ze dat ook tijdens onze opening doen. Door alle consternatie vergeten we helemaal om foto’s te maken.
Flirten
Ruim veertig gasten ontvangen we die middag en we vinden ze overal. In de twee slaapkamers wordt gekeuveld, in de badkamer staan buren met elkaar te praten en leunend tegen het aanrechtblad vinden we een groep vrienden. De familie zit op de bank. Wat een heerlijk feest! Als het grootste deel van het gezelschap is vertrokken, praten wij in petit comité na in de vakantiewoning. De dochter van de achterbuurvrouw flirt nog met ‘onze’ stukadoor, maar hij lijkt er geen oog voor te hebben…
