Wat een ongelooflijke dagen liggen er achter ons. De afgelopen week stond volledig in het teken van 80 jaar vrijheid, een kostbaar goed dat we nooit als vanzelfsprekend mogen beschouwen. Samen met het Apeldoorn Burlington Comité, de gastgezinnen én onze lieve Canadese gasten beleefden we een onvergetelijke tijd vol ontmoetingen, herdenkingen, vieringen én diepe verbondenheid.
Ontspannen
Ook wij waren gastgezin. Op 1 mei begon alles met een warm welkom op station Apeldoorn. Onze gast Caprice arriveerde per trein, zichtbaar vermoeid, maar blij. Toen we samen ons vakantiehuis betraden, stamelde ze ontroerd: "Wow, I’m in heaven!" Er rolde een traan over haar wang. Die avond sloten we ontspannen af met een pannenkoekenmaaltijd in Beekbergen. Een dag later arriveerde haar vriendin Stefanie. Ook zij verbleef een aantal dagen in ons vakantiehuis.
Eerbetoon
Op 2 mei volgde één van de indrukwekkendste momenten van de week: de Taptoe bij Victoria Boys. Onder de noemer United Pipers for Peace Apeldoorn 2025 verzamelden zich meer dan 400 muzikanten van zo’n 20 doedelzakbands uit binnen- en buitenland. Met hun klanken droegen zij een krachtige boodschap van hoop en vrede uit. Kippenvel. Tranen. Een muzikaal eerbetoon aan alle slachtoffers van oorlogen en conflicten. Toen en nu.
Dankbaarheid
Op 3 mei herdachten we de bevrijders die ons 80 jaar geleden toekomst en vrijheid brachten. Langs de Loolaan stonden we zij aan zij, terwijl de parade van Paleis Het Loo naar het Oranjepark trok. Muziek, vlaggen, veteranen, voertuigen. Het verleden en het heden vloeiden in elkaar over, gedragen door de dankbaarheid van duizenden aanwezigen.
Momenten van stilte
4 mei bracht ons naar de Canadese Begraafplaats in Holten, waar we stil waren bij de graven van hen die hier het hoogste offer brachten. Later die dag herdachten we bij het beeld ‘De man met de twee hoeden’ en in de avond tijdens de serene Dodenherdenking in het Oranjepark. Momenten van stilte die nog lang zullen naklinken.
Vrijheid vieren
Op Bevrijdingsdag, 5 mei, werd er gefeest. Sommigen waren aanwezig bij de parade in Wageningen, zoals Caprice. Anderen genoten van het festival in Beekbergen. Maar allemaal vierden we de vrijheid. Met muziek, gesprekken, ontmoetingen en een gedeeld besef: vrijheid moet je koesteren, beschermen én doorgeven.
Afscheid
Op 6 mei sloten we de week af tijdens de afscheidsreceptie bij Victoria Boys. Het afscheid van Caprice en haar man Pim van der Toorn, kapitein bij de 48th Highlanders of Canada (hij diende trouwens op de kazerne te blijven), viel ons zwaar. Maar de herinneringen blijven. Caprice vertrok naar Sittard voor een meeting, Pim naar de kust voor een welverdiende vakantie.
Apeldoorn en Burlington
Een bijzonder onderdeel van deze week was zonder twijfel de aanwezigheid van de 48th Highlanders of Canada, een regiment uit Toronto dat in 1945 een belangrijke rol speelde bij de bevrijding van Nederland. En er is een sterke warme band tussen Apeldoorn en Canada en in het bijzonder met de stad Burlington. Sinds 2005 is Burlington, de officiële partnerstad van Apeldoorn. Dankzij de inzet van het Apeldoorn Burlington Comité wordt deze band levend gehouden met jeugduitwisselingen, culturele projecten en jaarlijkse herdenkingen. Zij maken het mede mogelijk dat verhalen worden doorgegeven. Van generatie op generatie. Dank jullie wel, Apeldoorn Burlington Comité!
In ontmoetingen
We kijken heel erg dankbaar terug op deze week. Dank aan iedereen die erbij was. Onze lieve gasten, de andere Canadese gasten én hun gastgezinnen, de organisatoren en alle betrokkenen. Wat zijn we rijk met zulke verbindingen. Wat een eer om dit sámen te hebben mogen beleven. Laten we deze herinneringen bewaren. En blijven vertellen. Want vrijheid leeft in verhalen. In ontmoetingen. In mensen…
