Aan de rand van het bos staat een kudde damherten. Twintig, dertig paar geschrokken ogen staren ons aan. Ze staan doodstil. Nerveuze ademwolkjes. Af en toe trilt een hertenlijf. Door een onzichtbaar signaal komt de kudde tot leven. Ze vluchten en de bosbodem kraakt onder hun hoeven. Achter ons passeert een hardloper in een felgele outfit. De hertenpaniek is ineens over wanneer ze de open grasruimte bij het hertenkamp hebben bereikt. De rust keert terug.
Wandeling van vijf heerlijke kilometers
Paleispark het Loo ligt in Apeldoorn. Er zijn twee ingangen, beide gelegen aan de Amersfoortseweg. Het startpunt van onze wandeling ligt bij de tweede ingang, gerekend vanaf het kruispunt waar monument De Naald staat. Deze tweede ingang vind je tegenover de Pijnboomlaan. Aan het einde van de Boslooweg is een parkeerplaats en de toegang tot het park. Een dagkaart kost 2 euro per persoon, maar dat hebben we er natuurlijk voor over. Na de betaalautomaat slaan we op de kruising rechtsaf. We lopen voorbij het witte huis en slaan dan weer rechtsaf, de blauwe route volgend.
Stilte in Paleispark Het Loo
De wandelpaden in Paleispark Het Loo zijn vlak en misschien is er voor het openingsuur zelfs een boswachter geweest die ze heeft aangeveegd. Je kunt er gewoon niet struikelen. Er zijn nu nauwelijks mensen. Eekhoorntjes schieten tegen de boomstammen omhoog. We lopen verder en komen bij de koninklijke stallen aan, gebouwd in opdracht van Koningin Wilhelmina. Duizelingwekkend zijn de enorme douglassparren. Vijftig meter is niets.
Reintje en Pluto
We volgen nog steeds de blauwe route. Omdat de Oranjes hun eigen Paleis op orde hadden, konden ze hun hart openstellen voor de dieren. Dat blijkt niet alleen uit de riante stallen, maar ook uit het paardenkerkhof dat in het Paleispark ligt. Op dit kerkhof ligt onder andere Reintje, 23 jaar oud en het eerste rijpaard van prinses Juliana. En Pluto, de schimmel van prins Hendrik. Brownie was de pony van Wilhelmina. Er liggen niet alleen paarden begraven, maar ook andere dieren van de koninklijke familie. Een hond, een poes.
Houten bruggetje
Paleis Het Loo is in de verte zichtbaar. Achter een hek. Het pad slingert langs een botenhuisje, geschilderd in een hemelsblauwe tint. We slaan er linksaf en volgen nu de rode route. In het water rond het botenhuis en het daarnaast gelegen theehuis zwemmen enorme grijsblauwe karpers. En als de rode route scherp afbuigt naar rechts, gaan wij rechtdoor via het houten bruggetje. In de kaarsrechte beken – diep uitgegraven in het landschap – stroomt helder water, waarin geen blaadje drijft. De beekoevers zijn versierd met dubbelloof, een varensoort.
Sprookjesachtige kilometers
Het landschap is zelfs een beetje sprookjesachtig. Uiteindelijk komen we weer aan bij het hertenkamp en slaan we rechtsaf. We komen graag in het Paleispark. Maar dan wel zonder Babs, want honden zijn er niet toegestaan. We gaan straks nog wel even met haar ravotten op het afgesloten hondenspeelveld aan de Zwolscheweg, tegenover Paleis Het Loo!
